Πώς και πότε να αποπαρασιτώσετε τα κατοικίδιά σας;

Το dewormer είναι μια προληπτική ή θεραπευτική θεραπεία για την εξάλειψη των σκουληκιών από σκύλους και γάτες. Η αποπαρασίτωση του σκύλου και η αποπαρασίτωση της γάτας είναι επομένως σημαντικά και τακτικά βήματα για τη διατήρηση της υγείας του κατοικίδιου ζώου σας, αλλά και των παιδιών: ορισμένα σκουλήκια σκύλου ή γάτας μεταδίδονται πράγματι στον άνθρωπο και είναι πολύ συχνά.

Γιατί να αποπαρασιτώσετε τη γάτα ή τον σκύλο σας;

Ένα παράσιτο έχει την ιδιαιτερότητα να ζει σε βάρος του ξενιστή που το φιλοξενεί, κάτι που συνεπάγεται αναγκαστικά βλαβερές συνέπειες για το ζώο… αλλά όχι μόνο.
Μπορεί να επηρεαστεί και ο άνθρωπος.

Ποιοι είναι οι κίνδυνοι για τη γάτα ή τον σκύλο σας;

Στις γάτες και στους σκύλους, υπάρχουν πολλά σκουλήκια που βρίσκονται στο πεπτικό σύστημα, τα οποία ονομάζονται έλμινθοι: αυτά τα παράσιτα επομένως εξακολουθούν να ονομάζονται ελμινθώσεις. Είναι εσωτερικά παράσιτα ή ενδοπαράσιτα.
Μερικά σκουλήκια μπορούν να βρεθούν αλλού εκτός από την πεπτική οδό, όπως οι πνεύμονες ή η καρδιά (καρδιοσκώληκας).

Στους σκύλους και τις γάτες, υπάρχουν δύο κύριες ποικιλίες πεπτικών σκουληκιών ανάλογα με τη μορφή τους:
- ο επίπεδες σκώληκες (κεστόδες ή ταινίες) είναι πιο συχνά δακτυλιοειδείς σκώληκες, κάθε δακτύλιος μπορεί να πολλαπλασιάζεται ανεξάρτητα. τα κυριότερα είναι το Διπυλίδιο και ο Εχινόκοκκος.
-αλ στρογγυλά σκουλήκια ή νηματώδεις (μαστίγιο, στρογγυλό σκώληκα, αγκυλόστομα) είναι επίσης πολύ κοινά.

Είναι σημαντικό για κάθε σκουλήκι να γνωρίζει τη βιολογία του και τον κύκλο ανάπτυξής του: σε γάτες και σκύλους, για παράδειγμα, τα Διπυλίδια έχουν ψύλλους ως ενδιάμεσο ξενιστή. Για την εξάλειψή τους, είναι επομένως απαραίτητο να απαλλαγούμε από τους ψύλλους.

Οι κίνδυνοι των σκουληκιών είναι διπλοί για τους σκύλους και τις γάτες σας:
-Αυτά τα έλμινθια μπορεί να προκαλέσουν τοπικές διαταραχές, όπως διάρροια, διόγκωση των αδένων του πρωκτού ή ακόμα και, στις πιο σοβαρές περιπτώσεις, απόφραξη (πελοτόν στρογγυλών σκουληκιών σε κουτάβι ή γατάκι). Αυτά τα στρογγυλά σκουλήκια μεταδίδονται από τη μητέρα, μέσω του πλακούντα, και μπορούν να έχουν μέγεθος 10 έως 15 cm σε ένα μωρό γάτα. Φανταστείτε αν υπάρχουν περίπου δέκα στο στομάχι ή τα έντερα του.
-τα σκουλήκια προκαλούν μια ολόκληρη σειρά από ελλείψεις γιατί αφαιρούν μέρος της τροφής του ζώου σας, κάτι που το αποδυναμώνει σημαντικά, χωρίς αυτό να είναι απαραίτητα ορατό. Μερικές φορές είναι σοβαρή σε νεαρά ζώα ή σε μεγαλύτερα.

Ποιοι είναι οι κίνδυνοι για τον άνθρωπο;

Ως εκ τούτου, τα σκουλήκια αποτελούν κίνδυνο για το αγαπημένο σας κατοικίδιο, αλλά μπορεί επίσης να αποτελέσουν κίνδυνο για το ανθρώπινο είδος και ειδικά για τα παιδιά.
Αυτές οι παρασιτικές ασθένειες σκύλων ή γατών που μπορούν να μεταδοθούν στον άνθρωπο ονομάζονται ζωονόσους. Τρία είναι πιο συγκεκριμένα στη Γαλλία και δυνητικά πολύ σοβαρά: ασκαρίαση, αγκυσλοτόμωση λόγω μεταναστευτικών προνυμφών και εχινόκοκκωση.

Η παιδική ασκαρίαση είναι μια από τις πιο κοινές παρασιτικές ασθένειες των παιδιών στον κόσμο και συχνά είναι ήπια στις χώρες μας.
Αλλά όταν ένα παιδί έχει μολυνθεί από έναν σκύλο, η ασθένεια είναι πολύ πιο σοβαρή: πρόκειται για τοξοκαρίαση ή σπλαχνική προνύμφη μεταναστών.
Τα μικρά παιδιά συχνά μολύνονται αφού αγγίξουν τον σκύλο ή το γατάκι τους με λερωμένα χέρια. Καταπίνει τα αυγά που μετατρέπονται σε ενήλικα παράσιτα: αλλά αυτή η σαρκοφάγα προνύμφη βρίσκεται «χαμένη» σε έναν ανθρώπινο οργανισμό. Περιπλανιέται και μεταναστεύει στα σπλάχνα, εξ ου και ο όρος larva migrans. Μπορεί να καταλήξει να εγκυστωθεί, αλλά ανάλογα με το πού βρίσκεται, μπορεί να προκαλέσει μη αναστρέψιμη ζημιά. Έτσι έχουμε περιγράψει στα παιδιά μεταναστεύσεις των ματιών, που οδηγούν σε τύφλωση στο παιδί… ακριβώς επειδή ο σκύλος της οικογένειας δεν είχε αποπαρασιτωθεί.

Η εχινόκοκκωση μπορεί επίσης να προκαλέσει σοβαρές κύστεις στον άνθρωπο, με εντοπισμούς στο ήπαρ ή στην κοιλιά, μερικές φορές θανατηφόρες.

Πόσο συχνά και σε ποια εποχή πρέπει να αποπαρασιτωθείτε;

Πρέπει να κάνουμε διάκριση μεταξύ θεραπείας αποπαρασίτωσης και πρόληψης αποπαρασίτωσης.
Προσοχή, είναι μια πρόληψη γιατί δεν υπάρχουν ακόμα ορατά συμπτώματα, αλλά δεν θα αποτρέψει τη σύλληψη σκουληκιών λίγες μέρες μετά τη λήψη του αποπαρασιτωτή.
Ως θεραπεία, η αποπαρασίτωση θα πρέπει να γίνεται αμέσως μόλις γίνει η διάγνωση και να επαναλαμβάνεται τουλάχιστον 3 εβδομάδες αργότερα.
Στην πρόληψη, θα εξαρτηθεί από διάφορους παράγοντες, μεταξύ των οποίων οι σημαντικότεροι είναι η ηλικία του ζώου, ο τρόπος ζωής του και το περιβάλλον.

Αποπαρασίτωση σε κουτάβια ή γατάκια

Τόσο τα γατάκια όσο και τα κουτάβια χαρακτηρίζονται από ανεπαρκές ανοσοποιητικό σύστημα επειδή είναι ακόμη ανώριμα. Η πιο συχνή μόλυνση, για να μην πω συστηματική, είναι αυτή από στρογγυλά σκουλήκια (Toxocara sp.), των οποίων η μόλυνση γίνεται από τη μητέρα είτε μέσω του γάλακτος είτε, ακόμη νωρίτερα, με προνύμφες που διασχίζουν τον πλακούντα.
Ως εκ τούτου, η πλειοψηφία των γατών ή των κουταβιών γεννιούνται με ασκάρι!
Τα περισσότερα αποπαρασιτικά έχουν πολύ καλύτερη επίδραση στις προνύμφες από ό,τι στους ενήλικες ασκαρίδες. Γι' αυτό καλό είναι να αποπαρασιτίζετε το κουτάβι και το γατάκι σας κάθε μήνα, μέχρι την ενηλικίωση, δηλαδή 6-7 μήνες.

Vermifuge σε ενήλικες

Για τα θηλυκά αναπαραγωγής, είναι απαραίτητο να αποπαρασιτωθεί η ώρα του σέρβις και του τοκετού, στη συνέχεια στις D15 και D30 για να αποφευχθεί η μόλυνση των νεαρών (πλακούντας, θηλασμός). Προφανώς, χρειάζεστε έναν ασφαλή αποπαρασιτωτή για την έγκυο γυναίκα.

Για υγιείς ενήλικες, είναι απαραίτητο να διαμορφωθούν σύμφωνα με δύο παράγοντες:
-Κινδυνεύει το ζώο; (πάει έξω;)
- το ζώο έχει ανθρώπους που κινδυνεύουν γύρω του (παιδιά ή ηλικιωμένους);

Σε ζώα χωρίς κίνδυνο, η αποπαρασίτωση πρέπει να γίνεται μία ή δύο φορές το χρόνο, την άνοιξη ή/και το φθινόπωρο. Κάνοντας αυτό το φθινόπωρο εξαλείφεται οποιαδήποτε μόλυνση, η οποία είναι πιο συχνή σε καλό καιρό.

Σε ζώα που κινδυνεύουν (γάτα σε ημιελευθερία, σκύλος στην εξοχή, κυνηγετικός σκύλος, παιδιά κ.λπ.), πρέπει να αποπαρασιτίζετε κάθε τρίμηνο.

Ποια κτηνιατρικά προϊόντα να επιλέξετε για να αποπαρασιτώσετε το κατοικίδιό σας;

Ο όρος ανθελμινθικό είναι ένα αποπαρασιτικό δραστικό κατά των ελμινθών (συνώνυμο των σκουληκιών). Υπάρχουν πολλά αποπαρασιτικά στην αγορά, φθηνά με μόρια τελευταίας γενιάς που μερικές φορές είναι πολύ ακριβά.
Πώς να επιλέξετε το καλύτερο αποπαρασιτωτικό για σκύλους γάτες που είναι καλό τόσο για το κατοικίδιο ζώο σας όσο και για το πορτοφόλι σας;

Το φάντασμα ενός αποπαρασιτωτή

Δεν αντιμετωπίζουν όλοι οι αποπαρασιτώσεις εξίσου καλά όλους τους τύπους σκουληκιών, όπως ακριβώς ένα αντιβιοτικό με βακτήρια.
Όλα τα σκουλήκια που στοχεύουν ένα εσωτερικό παρασιτοκτόνο ονομάζονται φάσμα.

Ένα μόριο μπορεί να σκοτώσει ένα σκουλήκι (σκωληκοκτόνο) ή να το διώξει από το πεπτικό σύστημα (αποπαρασιτικό): στην πράξη, χρησιμοποιούμε πάντα τον όρο αποπαρασιτικό, το αποτέλεσμα είναι το ίδιο. Από την άλλη πλευρά, είναι επιτακτική ανάγκη να γνωρίζουμε εάν ο αποπαρασιτωτής δρα μόνο στην ενήλικη μορφή, ή κυρίως στις προνύμφες.

Στην πρόληψη και χωρίς κανένα αποδεδειγμένο ιδιαίτερο κίνδυνο, είναι σκόπιμο να επιλέξετε έναν αποπαρασιτωτή ευρέος φάσματος: μιλάμε για ένα πολυσθενές αποπαρασιτικό.
Πολύ συχνά είναι ένας συνδυασμός δύο μορίων, το ένα πολύ αποτελεσματικό σε επίπεδες σκώληκες (όπως η πραζικουαντέλη), το άλλο πολύ αποτελεσματικό σε στρογγυλά σκουλήκια (όπως η μιλμπεμυκίνη).

Σε ζώα που έρχονται σε επαφή με το εξωτερικό, απαιτείται ένα ανθελμινθικό δραστικό για τις ταινίες και ειδικότερα το Διπυλίδιο και τις προνυμφικές του μορφές, που μεταδίδονται από τους ψύλλους.
Σε νεαρά ζώα ηλικίας κάτω του ενός έτους, απαιτείται αποπαρασιτωτής συμβατός με την ηλικία, ιδιαίτερα ενεργός στα στρογγυλά σκουλήκια.

Στην πρόληψη, ο συνδυασμός πραζικουαντέλης/μιλμπεμυκίνης (Milbemax, Milbetel, Milprazikan, Milprazin κ.λπ.) παραμένει πιθανώς ο πιο αποτελεσματικός επί του παρόντος σε γάτες και σκύλους ή προϊόντα με βάση την οξφενταζόλη (Dolthene) για σκύλους.

Το γαληνικό του αποπαρασιτωμένου

Το να κάνετε έναν σκύλο ή μια γάτα να πάρει φάρμακα, ειδικά όταν είναι μικροί, δεν είναι πάντα εύκολο. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο οι κατασκευαστές έχουν αναπτύξει διαφορετικές μορφές για να παρέχουν τη σωστή δόση αποπαρασιτωτή στο αγαπημένο σας ζώο.

Για τα νεότερα ζώα, είναι συχνά πιο εύκολο να δοθεί μια υγρή μορφή ή μια πάστα, είτε απευθείας στο στόμα είτε στον πολτό του:
-αλ ζυμαρικά από το στόμα (Βιταμίνη,…) είναι συχνά αρωματικά και μπορούν να απλωθούν στα χείλη έτσι ώστε το ζώο σας να καταλήξει να γλείφεται. είναι πολύ πρακτικό σε νεαρά ζώα.
-αλ liquides Dolthène, Plurivers…) επίσης αρωματίζονται συχνά, για να χορηγούνται απευθείας με σύριγγα, σε νέους καθώς και σε ενήλικες. Μερικά λαμβάνονται σε μία ημέρα, άλλα πάνω από 3 έως 5.

Για ενήλικα ζώα, δισκία το πιο εύκολο να δώσετε είναι εκείνα τα αρωματικά, γνωστά ως ορεκτικά (Milbetel, Milbemax…): μπορούν να παρουσιαστούν ως πραγματικές λιχουδιές, τις οποίες το ζώο σας θα καταπιεί με ευχαρίστηση, ως ανταμοιβή.